بررسی برچسب انرژی ساختمان در ایران با رویکرد مدیریت مصرف انرژی

از جمله بخش‌های اصلی مصرف‌کنندة انرژی در ایران ساختمان است؛ به‌طوری‌که این میزان مصرف انرژی بسیار بیشتر از متوسط میزان مصرف انرژی در کشورهای توسعه‌یافته می‌باشد. یکی از راه‌های کاهش مصرف انرژی که سالیانی است در جهان مورد توجه قرار گرفته، استفاده از برچسب انرژی ساختمان است. در این مقاله پس از بررسی تقسیم‌بندی اقلیمی در ایران، استانداردهای مربوط به برچسب انرژی ساختمان و ضوابط مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان بیان می‌گردد. سپس مقررات مذکور روی یک ساختمان نمونه بررسی می‌شود. در پایان پارامترهای بهینه‌سازی مصرف انرژی ساختمان و میزان ارتقای ردة برچسب انرژی ساختمان نمونه مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد. نتایج نشان می‌دهند که مطلوب‌ترین شرایط مصرف انرژی ساختمان نمونه در حالت اولیه مربوط به اقلیم‌های2 و 8 و در حالت بهبودیافته مربوط به اقلیم‌های1 و 2 می‌باشد. کمترین تأثیر بهینه‌سازی مصرف انرژی ساختمان در اقلیم 8 و بیشترین تأثیر بهینه‌سازی ساختمان از لحاظ مصرف انرژی را در اقلیم‌های3، 4 و 5 شاهد هستیم. لذا اجرای راه‌کارهای مذکور در اقلیم‌های پرمصرف 3، 4 و 5 بیشترین صرفة اقتصادی را خواهد داشت. ضمناً رعایت اصول مقررات ملی ساختمان در ابتدای طراحی با هدف کاهش مصرف انرژی، در اقلیم 8 ضروری است